ESSAY – Met het herprogrammeren van stukjes snippergroen creëer je niet het stadspark waar Haven-Stad om schreeuwt.
In het kader van de opleiding Master Urban Management schreef Lex het volgende essay over de ontwikkeling van Haven-Stad in Amsterdam en het gebrek aan groen in de plannen. In het essay roept Lex de gemeente op tot het ontwikkelen van ‘Groot-Westerpark‘ dat het huidige Westerpark koppelt aan de Bretten via een groene corridor dwars door Sloterdijk.
Mohamed en Anita zitten zwaar gestrest samen met zoontje Rico in de shuttle die ze van hun huis aan de Coenhaven naar het Groot-Westerpark brengt. Ze zijn aan de late kant en dreigen hun timeslot van 14.00 tot 17.00 te missen en daarmee ook de ontmoeting met hun vrienden met wie ze hebben afgesproken. Het is 2060, de ontwikkeling van Haven-Stad is bijna voltooid en Amsterdam heeft de twijfelachtige eer om als eerste stad ter wereld een reserveringsysteem voor het gebruik ‘openbare’ ruimte te hebben.
De kans dat dit rampscenario werkelijkheid wordt acht ik niet onwaarschijnlijk wanneer je kijkt naar de huidige plannen voor Haven-Stad. Er wordt een stad ter grootte van Zwolle toegevoegd aan Amsterdam, maar in de ontwikkelvisie van Haven-Stad is er nauwelijks ruimte voor nieuw openbaar groen, op het herprogrammeren van wat bestaand groen na. Bovendien hebben we in de komende decennia niet enkel te maken met Haven-Stad, maar ook met de uitdagingen waar alle grote steden voor staan. De verwachting is dat de trek naar de stad vanuit landelijk gebied door zal zetten en Amsterdam de aantrekkingskracht op expats en multinationals zal behouden.
In de plannen voor Haven-Stad staat een ‘Groot-Westerpark’ geschetst, maar het aantal vierkante meters ‘snippergroen’ waarmee het park groeit is minimaal. Het gevolg: de druk op het park zal alleen maar toenemen.
Verder lezen? Download het volledige essay “Met het herprogrammeren van stukjes snippergroen creëer je niet het stadspark waar Haven-Stad om schreeuwt.“